maandag 18 juni 2018

Letters op reis

Als ik schrijf is het alsof ik reis,
Naar een wereld hier ver vandaan
Waar puur geluk nog kan bestaan,
verwarring verbeelding vormt
En schichtig niet kan zijn
in de heimelijkheid van woorden.
Vluchtigheid die voor altijd blijft,
Snelheid die structuur aanbrengt.
De letters wachten in keurige rijtjes
om woorden te vormen,
Werkelijker dan de tastbare wereld,
Vrijer dan de vreemde vormelijkheid
Ze dringen niet, ze drammen niet
Ze steken korte woorden niet voor
want ook zij hebben een punt
en recht om een zin te vinden,
te bestaan in een boek.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Sterk

Sterk zijn zij die zwak durven zijn, hun pijn onder ogen zien en tonen en niet verstoppen ver weg achter gesloten oogleden waar het ...