Vluchteling

Ik  ben op de vlucht voor het verleden,
‘op de weg naar mijn toekomst’,
wordt me wijsgemaakt.
Ik ben niet wegwijs in het leven,
ik ben niet wijs op weg.
want ik ben de weg kwijt en de wijs kwijt,
wat is wijs op de weg
van het leven naar de toekomst?
Ik wil er weg van, dus ik vlucht.
Nergens veilig voor voortrazendheid,
altijd achternagezeten,
kan ik niet draaien naar achter,
kan ik niet denken aan gister,
niet leven in een ijdele illusie
van het verleden
met voor mij enkel
een fata morgana van de toekomst.
ren ik onder valse voorwendselen
naar een droom diep
verwikkeld met woorden,
waar verwarring verbeelding vormt
en schichtig niet kan zijn
in de heimelijkheid van letters.
Werkelijker dan de tastbare wereld
en vrijer dan de vreemde vormelijkheid,
waar alles een punt heeft,
maar geen einde
en het recht heeft
om een zin te vinden
in het midden van een verhaal.