vrijdag 16 maart 2018

Vergeten


Ik heb een herinnering. 
Een beeld in mijn gedachten. 
Maar ik zie het niet. 
Alsof de herinnering weggedoken zit,
achter een matglazen wand. 
Ik probeer het door de wand naar me toe te trekken. 
Probeer het te ruiken, te proeven, te voelen, te herinneren
De herinnering blijft bonken en bonken,
maar de wand breekt niet en zo
ontglipt het me telkens weer. 
Ik zie door de matte muur enkel 
vage vormen en silhouetten van herinneringen. 
Onbreekbaar glas beraamt 
het gissen naar gedachten, zonder beloften.
Het ware gevoel verhullend met vergetelheid,
Ik herinner me niet. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Sterk

Sterk zijn zij die zwak durven zijn, hun pijn onder ogen zien en tonen en niet verstoppen ver weg achter gesloten oogleden waar het ...