De jongen aan zee...
De kuiltjes in het zand doen me denken aan de kuiltjes in zijn wangen,
wanneer hij aarzelend naar me lacht.
Ik proef het zout van de zee op zijn lippen,
wanneer hij me zachtjes kust.
Zijn haar waait in de wind op het ritme van de duinen.
Zijn weinige woorden kalmeren me, als het ruisen van de golven.
En de wolken vervormen, nemen het beeld weer met zich mee...
Ik proef het zout van de zee op zijn lippen,
wanneer hij me zachtjes kust.
Zijn haar waait in de wind op het ritme van de duinen.
Zijn weinige woorden kalmeren me, als het ruisen van de golven.
En de wolken vervormen, nemen het beeld weer met zich mee...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten