zaterdag 30 september 2017

jij & ik



Ik ben als de avondschemering
En jij als ochtendgloren,
met je blozende wangen als morgenrood en
je gouden haren bij zonsopgang
met je stralende lach beloof je de dag
geef je hoop dat de duisternis verdreven wordt
en de verwarmende zon zal schijnen,
sinistere obscuriteit verlichtend.

Licht als de laaghangende mist,
zal je zweven over verzuchting
en onschuldig als dauwdruppels,
tranen die worden gedroogd.
Zal je holle gedachten vullen.
Ik zal je blijven volgen en verwachten;
toedekken en toelachen,
ik zal je verwarmen en
met de laatste zonnestralen
naar je blijven reiken
tot de strijd tegen de tijd
en de diepe nacht, 
mij de kleuren ontnomen,
als de duistere ravijn een brug zal voltooien.
Om ons voor eeuwig met elkaar te verbinden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Sterk

Sterk zijn zij die zwak durven zijn, hun pijn onder ogen zien en tonen en niet verstoppen ver weg achter gesloten oogleden waar het ...